Geplaatst door De Molenstraat heeft het hard te verduren. Jaren was het een zwaar overbelaste dubbel richtingsstraat waar de fietser werd weggeduwd door het autoverkeer.
In 2009 kwam er eindelijk enkelrichting en een jaar later een heraanleg. De nieuwe straat zag er mooi uit maar deugde niet. Toen gaf de gemeente liefst 1,2 miljoen euro uit voor deze straat, zonder goed na te denken over het gebruik door de fietsers. Niemand wist hoe of waar men moest fietsen. De inwoners van de straat zullen zich goed herinneren hoe de metalen dekseltjes die de fietsstrook afbakenden, kletterden telkens er een auto overheen reed. De dekseltjes werden verwijderd, maar de onduidelijkheid voor de fietsers bleef bestaan. Dat was nog niet het ergste.
Na enkele jaren kwamen de kasseien los, delen verzakten en er kwamen grote gevaarlijke putten in de dure straatbedekking. Schepen Wevers voerde tijdelijke herstellingen uit met asfalt. Maar er zat niets anders op dan alle kasseien te verwijderen en een nieuwe bedekking aan te leggen. Dat was een succes: de straat zag er veel lichter uit met het witte beton en het geluid van het verkeer was veel minder. Tot de schepen enkele weken later een betonschraper door straat stuurde. Het nieuwe beton werd ruw gemaakt. Meteen was er terug meer lawaai in de straat. Bovendien werd het werk zeer slordig uitgevoerd waardoor nog eens een andere machine de randen moest schuren. En het probleem voor de fietsers in de Molenstraat is nog niet opgelost. De auto’s blijven de ruimte voor de fietsers inpalmen.
We staan eigenlijk even ver als in 2009 maar er is wel een pak geld door het molentje gejaagd. Niet het mooiste palmares van Willem Wevers en zijn voorgangers.