Geplaatst door Wanneer ik al eens op Facebook vertoef of wanneer ik gewoon naar de verhalen van alle dag luister, dan hoor ik vaak ongenoegen en lees ik verhalen waar enkel de ‘tegenbeterweteninpositivist’ zijn geloof in de mensen niet van verliest. Nog erger wordt het wanneer ik de krant opensla en het onvermogen van mensen om op een medemenselijke manier met verschillen om te gaan van elk blad afspat. Ik kan niet anders dan het hier koud van krijgen en stil worden.
Gelukkig zijn er momenten die de ‘gelover’ in de mens, die ook ergens in mij huist, voeden. Zo mocht ik vandaag deelgenoot zijn van de opening van de buurtbistro ‘Soep ’t erin’. Het is een buurtbistro die gerund zal worden door mensen met een beperking, hierin ondersteund door de sociaal ondernemers van Pegode.
Ik weet alvast dat wanneer ik het nog eens koud om het hart krijg, ik hier mijn toevlucht zal nemen, om me te laven aan het enthousiasme van de ploeg van de buurtbistro. Zij laten de maatschappij zien dat je ook met een mentale en/of motorische beperking aan de reguliere maatschappij kan deelnemen, dat verschillen er gewoon mogen zijn.
Die zaterdag zat trouwens nog vol mooie momenten: ’s avonds werd in het Patersboske in Kontich Kazerne een openluchtfilm getoond waar iedereen die een stoeltje meebracht gratis van kon genieten. De organisatie was in handen van de wijkraad van Kontich Kazerne, in samenwerking met de vrijetijdsdienst van de gemeente. Ik was al wat laat en haastte mij ernaar toe. Zo’n zeventig mensen hadden zich knus geïnstalleerd op het grasveldje achter de Pronkenberg en genoten met volle tuigen van Marina, de film over het leven van Rocco Granata.
Dank je mensen van de wijkraad van Kokaz voor deze heerlijke avond!
Veerle
volgend